09 november 2006

Het braafste jongetje

De Nederlandse militairen mogen geen alcohol. Dat is een hard gelag, al die maanden lang. In Kamp Holland is het ook niet leuk, maar vooruit, daar is domweg niets te krijgen. Maar hier in Kabul laten de Britten, de Amerikanen en zo'n beetje alle andere nationaliteiten zich 's avonds onbelemmerd vollopen. Hun bar, de Air Force One, is op een steenworp van de Nederlandse tenten. Dan is de kwelling pas echt groot.
Het verhaal gaat dat generaal Dick Berlijn ooit een handvol dronken soldaten tegenkwam en het alcoholverbod toen ter plekke heeft verzonnen. Van een journalist hier hoorde ik dat de staatssecretaris, die met een handvol verslaggevers in het vliegtuig zat, beloofde het plan met stille diplomatie nog wel te willen dwarsbomen. Tenzij de journalisten het dreigende alcoholverbod (dat toen nog geheim was) in de krant zouden gooien. Het was een dilemma voor de collega's: nieuws brengen of onze jongens hun biertje gunnen? Ze kozen het eerste. De Telegraaf bracht het als opening van de krant.
De Nederlandse militairen die ik gesproken heb, zijn verdeeld. Ze willen best inzien dat het beter is om nuchter te zijn als de Taliban om twaalf uur 's nachts een verrassingsaanval openen. Maar dat alle andere nationaliteiten wel mogen drinken, dat steekt.
Er schijnen flink wat militairen berispt en zelfs teruggestuurd te zijn omdat ze hebben gezondigd tegen de drooglegging. Soldaten die ik in de eetzaal sprak, vertelden erover met een ondertoon van medelijden. ,,We hoeven toch ook weer niet het braafste jongetje van de klas te zijn'', zeiden ze.
Hoe denken andere nationaliteiten eigenlijk over het Nederlandse drankverbod? Het is de moeite waard om dat eens uit te zoeken. Op het risico af om opnieuw gearresteerd te worden en een verhoor in het Frans te moeten ondergaan; het moet mogelijk zijn die Air Force One te vinden. Het is tenslotte de laatste avond.

1 Reactie(s):

Anonymous Anoniem schreef op10 november, 2006 13:36,

En hoe zit het met de Nederlandse journalisten? Krijgen die nog wel eens een bakkie in handen, of verwacht men solidariteit met de soldaten? Ik kan me voorstellen dat journalisten extra privileges hebben, omdat ze dan nóg betere stukjes kunnen schrijven (over de Nederlandse soldaten uiteraard).

 

Een reactie posten

<< Naar voorpagina