Apache komt, Taliban gaat

Er wordt blijkbaar flink gevochten in de provincie Helmand, die grenst aan Uruzgan. Vandaag ging -net als gisteren- een afspraak met een Apache-vlieger niet door omdat die daar onverwacht de Britse grondtroepen te hulp moest schieten.
De Apaches, die sinds kort op Tarin Kowt staan, zijn rank maar dodelijk. Een piloot die me een van de helikopters liet zien, vertelt trots dat de lasergestuurde Hellfire-raketten, die aan de zijkant zitten gemonteerd, door twee meter staal kunnen dringen. Dan heeft de heli nog een batterij kleinere raketten aan boord en anders is er nog de vervaarlijke boordmitrailleur.
De Taliban kennen de Apache ook. De nieuwe commandant vertelt trots dat de Talibanstrijders al een code hebben die wordt rondgezonden zodra een Apache aan de horizon verschijnt. Dan zoeken ze onmiddellijk de beschutting van de velden en is het gedaan met vechten. Meestal keren de Nederlandse piloten dus terug zonder dat ze een schot hebben gelost. Frustrerend? Nee, want de dankbaarheid van de grondtroepen is groot. Een van de Apachevliegers kwam een Canadese soldaat tegen die hij weken eerder uit de penarie had geholpen. ,,De tranen schoten hem nóg in de ogen.’’
Als je achter de stuurknuppel van de Apache plaatsneemt, voel je iets van de verschrikkelijke kracht van dit vijftien miljoen kostende moordwapen. Over hoe het voelt om de trekker over te halen, zijn de piloten die ik heb gesproken vaag. ,,Je ziet meestal niet echt mannetjes’’, zei een van hen. ,,Je kijkt ze niet in de ogen. Meestal zitten ze in een gebouw. Het lijkt op de simulatie.’’
Tegen de Apache kunnen de Taliban weinig beginnen. Het exemplaar dat ik vandaag heb bekeken, heeft maar een paar kogelgaten. Die zijn keurig met een stukje tape dichtgeplakt. De Taliban hebben nog wel wat Stinger-luchtdoelraketten uit de tijd dat de Verenigde Staten de opstandelingen nog van wapens voorzag tegen de Russen. ,,Maar daarvan zijn de batterijen inmiddels wel kapot’’, zegt de piloot. Een ander zei dat hij ‘nooit bang’ is als hij vliegt.

Vandaag was druk met interviews en rondploegen over het kampterrein. Morgen staat opnieuw een missie buiten de vesting op het programma.