De oorlog is echt

Er hangen veel vlaggen op de legerbasis van Kabul, maar de meeste wapperen halfstok. De oorlog is hier echt, dat is meteen duidelijk nadat het vliegtuig uit Eindhoven met 150 nieuwe soldaten is geland.

Kabul heeft geen gewoon vliegveld, maar een ommuurd, honderden miljoenen kostend mierennest van zeecontainers, tenten, zendmasten, transportvliegtuigen, prikkeldraad, helikopters, rondtoerende pantservoertuigen, zandzakken en bunkers. Alles is met alles verbonden door een spinrag van stroomkabels. Generatoren loeien, een peloton komt langs marcheren met volledige bewapening, een F16 stijgt gierend op. Op de achtergrond, boven de stoflucht uit, rijzen viesbruine bergen op. Een van de militairen wijst er met ontzag naar: daar ergens zit de vijand.

Een deel van de 'verse' soldaten gaat vanmiddag verder met een van de grote Herculessen. Maar vervoer naar het zuiden is een 'enorm probleem', moppert de legerleiding. Nederland heeft zelf geen transportvliegtuigen meer, want de bemanningen zijn de laatste tijd zoveel ingezet dat ze nu zijn 'opgebruikt' en met verlof gestuurd. De Nederlanders zijn daarom afhankelijk van anderen. Een aangekondigde vlucht kan op het laatste moment weer worden afgeblazen.

Het is dus nog onzeker of we vanmiddag door kunnen vliegen naar de legerbasis bij de zuidelijke stad Kandahar. Die stad ligt in het hartje van het gevaarlijkste gebied van Afghanistan, zo is de nieuwe soldaten vanmorgen tijdens een welkomstbriefing uiteengezet. Ze hebben een handzaam foldertje gekregen met daarin uitleg over wanneer en hoeveel ze mogen schieten, en op wie. En hoe ze zichzelf en hun maten voor het begaan van oorlogsmisdaden kunnen behoeden.